دو   غزل          استاد رحیم دیندار(کامران

تصویر  ایام              

زندگی  تصویری    از   آمال   نافرجام  ماست                        

عاشقی آغاز فصل زردو صعب و جانگزاست                         

خانه  سبزی  که   می جویند در   عالم  بسی                         

 در  نگاه   عاشقان  و  ذکر    مردان   خداست                                   

  آن  شقایق  را  که  می گویند   باشد    داغدار                                   

در جهان تصویری از   دل های زار   و بی ریاست                     

   نقطه    کوری   که   می گویند  باشد  درجهان                          

 شمه ای از بازی این چرخ بی مهر و  صفاست                  

نیست   احساس  کبوتر  در دل  بی مایگان

 چون دل دنیا پرستان خالی از مهر   و وفاست  

کینه   در   آیین    ما    صاحبدلان    یابد     زوال   

  تشنه گان  زور  و  زر  را  لیک  کینه رهنماست                            

 می توان  در   برگ    گل   تصویر   کرد ایام  را                                                                         

  زانکه   همچون   عمر   گل ایام  ما اندر فناست                                    

    مردمان خوش نشین درخوان عیش ما خوشند                                        

    سهم   ما  صاحبدلان   از خوان این دنیا  بلاست                                    

 این    ریاکاران   ز عشرت  خانه   آذین کرده اند                     

 وین سرای   خالی ما هم  پر   از رنج و عناست                   

      بیت  بیت شعر  تو  کامران تعبیر  وفاست     

         شاعری دراین زمانه داستانی غم فزاست                                              

                               باده  جام  نگاه

      استاد رحیم دیندار(کامران) باده جام نگاه                 

            گرچه  بی باغ  وجودت  دلم اندر قفس است  

           عاشق دل شده را یاد تو ایدوست بس است

        گفته ای    در   نفس   باز  پسین   است   وصال   

        چهره  بنمای    که   تعجیل    مرا  آن  نفس است

       از     شراب   نگهت    مست  کن ای  دوست  مرا   

       باده       جام       نگاه       تو   مرا    داد رس  است 

      وعده    دادی   به     یکی  بوسه     دلم  شاد  کنی   

      مرحمت کن  که مرا  وعده      بوست   هوس است

     من    در    آیینه      عشق     تو      بقا         یافته ام  

      آنکه   دم   می زند از خویش ندانم چه   کس است

     بس  که  صد   نقش   مرادم   شده  در   دیده  پر آب    

     دیده گانم       ز      فراق  تو     چو  رود  ارس  است

     گفته  بودی       طبقی     گل     ببر    از  گلشن  من     

   کی   به  گلزار  تو     ای دوست مر  ا دسترس است

   ا ندر آیینه     عشقم       به    نگر     قامت       خویش 

    که   ترا  رخت  تن      از  آه   دلم      ملتبس      است   

    شعرمن گلبن      جان    پرور      آن    جنگل   توست   

  بگذر  از  صحبت  دونان  که همه     خار   وخس است

   بوی  یکرنگی     ازین   قوم     ندیده      است   کسی 

   خیل     نا پاک ریا  طالب حرص       و      هوس  است 

دفترشعرتوکامران شدآیینه دهر                                                                             

          درکویرخفقان شعرتوفریادرس است

نظرات شما عزیزان:

م _ فرهمندی

ساعت13:30---6 خرداد 1395

[وب سایت] - [ایمیل]

باسلام وخسته نباشیدمحضر شریف آقای افشین تهرانی

وآذری های مقیم تهران ،

بنده حقیر همشهری استاد رحیم دیندار ومقیم تبریز هستم

زود زود به وبتان سر می زنم

واز مطا لب خوبش استفاده می کنم واقعا محشره خیلی

افتخار می کنم ،ضمنا یک

سوال داشتم آمار وب من هرچند مدت صفر میشه واز

دوباره ثبت میشه اگه ممکنه

راهنمایی کنید چیکار باید بکنم

تا صفرنشه خیلی ممنون

پاسخ:

سلام فرهمندی جان همشهری محترم استاد  دیندار(کامران )

این عیب از وب شما نیست لوکس یلاگ هرچند گاه برای ارایه

 

خدمات دست به تغیرات  میزند که آنگاه آمارها یه صفر نبدیل

 

می شوند شما باید نرم افزار آمار را وب را نصب کنید نرم

افزار هرگز صفر نمی شود باز در خدمتتان هستیم

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: